تولید نانوذرات نقره با عصاره دانه گیاه بارهنگ
محققان دانشگاه شیراز با استفاده از خواص ضد قارچی و باکتری گیاه بارهنگ، روش سبز و دوستدار محیط زیستی را برای تولید نانو ذرات نقره عرضه کردند.
به گزارش پی اچ پی و جی کوئری به نقل از ایسنا، سعید یوسفی نژاد، استادیار شیمی تجزیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز هدف از اجرای این طرح را سنتز نانوذرات نقره با عرضه یک روش ایمن و سبز برای محیط زیست و ارزان ذکر کرد و اظهار داشت: در روش پیشنهادی ما، از عصاره دانه گیاه "بارهنگ" بعنوان احیاکننده و پوشش دهنده استفاده شده است. بارهنگ یا پلانتاگو ماجور علاه بر آنکه خواص درمانی زیادی دارد، در طبیعت کشور به وفور یافت می شود و مطالعات ما نشان داد نانوذرات نقره سنتزشده به روش سبز پیشنهادی، خاصیت ضدباکتری و ضدقارچی و همینطور خاصیت آنتی اکسیدانتی بسیار خوبی از خود نشان می دهند.
وی با اعلان اینکه گیاه بارهنگ به سبب محتوای غنی از ترکیبات فنولی و آلکالوئیدی و خواص احیاکنندگی و آنتی اکسیدانتی، توانایی بالقوه در تولید نانوذرات فلزی همچون نقره را دارد، اضافه کرد: نانوذرات چه به صورت خالص و چه به صورت ترکیبی و کامپوزیتی، از پرکاربردترین نانوذرات فلزی محسوب می شوند. به سبب این دامنه کاربرد گسترده، پیشنهاد روشی ارزان و ایمن و فاقد فرایندهای سمی می تواند سلامت در تولید و استفاده از آنها را افزایش دهد. در بسیاری محصولات، از نانوذرات نقره استفاده می شود که همچون میتوان به ساخت مرکب های دارای هدایت الکتریکی، تولید برخی خمیرها و فیلترهای با هدایت و پایداری بالا جهت استفاده در صنایع، پوشش ها و پارچه های ضدباکتری، سرامیک های ضدباکتری و پانسمان زخم اشاره نمود. همینطور امروزه بحث استفاده از نانوذرات نقره در خیلی از تجهیزات زیست پزشکی مطرح است که با آزادکردن مقدار اندکی از یون های نقره به صورت پیوسته، از آلوده شدن این وسایل به باکتری ها، قارچ ها و حتی عفونت های ویروسی جلوگیری می کنند.
یوسفی نژاد درباره نتایج این پروژه تصریح کرد: از آنجائیکه گیاه بارهنگ به وفور در ایران رشد می کند، دستیابی به آن راحت است؛ ضمن آنکه یکی از مهم ترین مزایای سنتز سبز نانوذرات با بهره گیری از گیاهان، علاوه بر زیست سازگاری نسبی آنها، قابلیت سنتز آنها در مقیاس زیاد است و همچنین، به سبب عدم استفاده از عوامل کاهنده و پایدارکننده شیمیایی مجزا، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هم هستند. مطالعات ما روند تکرارپذیری را در سنتز نانوذرات نقره نشان داد که ما را امیدوار می کند تولید این نانوذرات در مقیاس نیمه صنعتی و حتی صنعتی امکان پذیر شود.
مجری طرح اشاره کرد: بارهنگ یا پلانتاگو ماجور گیاهی شناخته شده و دردسترس است. محتوای شیمیایی این ترکیب خواص بسیار خوبی در سنتز نانوذرات نشان می دهد، اما به سبب تعدد پارامترهای تجربی سنتز باید توجه خاصی به بهینه سازی این پارامترها و احتمال برهمکنش آنها در حین بهینه سازی شود، همینطور به سبب اهمیت سنجش میزان یون های سمی جیوه در محیط های آبی، از محلول نانوذرات سنتزشده میتوان بعنوان نانوسنسور سنجش جیوه استفاده نمود. همینطور ایده هایی را برای به کارگیری این نانومواد سنتزشده در تجهیزات حفاظت فردی، تحت مطالعه و آزمون داریم.
بر مبنای اعلام ستاد نانو، این پژوهش حاصل یک پروژه دانشگاهی و با حمایت دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. همکاران این طرح دکتر سعید یوسفی نژاد استادیار شیمی تجزیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز / دانشکده بهداشت، غزل نیک آیین دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی شیراز/ دانشکده بهداشت بعنوان نویسنده اول مقاله منتشرشده، فائزه ثمری، استادیار گروه شیمی دانشگاه هرمزگان، سمانه رحمدل استادیار دانشگاه علوم پزشکی شیراز/ دانشکده تغذیه و سعیده مهدوی نیا فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای هستند. این طرح در چارچوب مقاله ای با عنوان Central Composite Design for Optimizing the Biosynthesis of Silver Nanoparticles using Plantago major Extract and Investigating Antibacterial، Antifungal and Antioxidant Activity در مجله Scientific Reports با ضریب تاثیر ۳٫۹۹۸ (سال ۲۰۲۰) به چاپ رسیده است.
منبع: پی اچ پی و جی كوئری
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب