چرا هوش مصنوعی نمی تواند رانندگی کند؟
پی اچ پی و جی کوئری: شاید این که چرا هوش مصنوعی نمی تواند رانندگی کند، پرسش خیلی از مردم باشد. پاسخ این پرسش را باید در نوع پردازش اطلاعاتی که رانندگی به آن نیاز دارد و هوش مصنوعی در آن تبحر ندارد، جستجو کرد.
به گزارش پی اچ پی و جی کوئری به نقل از ایسنا، در حالی که خیلی از افراد در سنین پایین و پیش از رسیدن به سن قانونی رانندگی را فرا می گیرند، هوش مصنوعی با وجود این که هم اکنون حدود ۷۳ سال سن دارد، هنوز نمی تواند رانندگی کند.
علل زیادی در این رابطه وجود دارد که چرا هوش مصنوعی قادر به رانندگی نیست.
حسگرها در همه شرایط به اندازه کافی خوب نیستند. قدرت پردازشی مورد نیاز برای رانندگی بیشتر از آن است که حسگرها بتوانند آنرا ارائه نمایند و زمان پردازش آنها می تواند کندتر از مغز انسان باشد.
این مورد حتی در مورد استفاده از یک ابررایانه نیز صادق است، چون که بعنوان مثال هوش مصنوعی قادر به تصمیم گیری اخلاقی نیست.
همینطور موانع فناورانه زیادی وجود دارد که مانع از حرکت خودرو ها با هوش مصنوعی در جاده ها می شود.
این در شرایطی است که بزرگترین مانع، حسگرها یا فناوری یا حتی مسایل حقوقی یا اخلاقی نیست، بلکه این حقیقت است که ما واقعا نمی دانیم هوش مصنوعی چگونه فکر می کند.
یک مطالعه اخیر توسط محققان شرکت آنتروپیک(Anthropic) نشان داد که چت بات های هوش مصنوعی می توانند گرفتار توهم شوند، در انجام محاسبات اولیه ریاضیات خوب نیستند و اغلب در مورد استدلال خود دروغ می گویند. ازاین رو به نظر می آید ما هیچ چیز زیادی در مورد نحوه عملکرد هوش مصنوعی نمی دانیم.
همانند مغز انسان، نظریه های زیادی در مورد نحوه عملکرد هوش مصنوعی وجود دارد.
محققان اهتمام کردند این مورد را مورد آزمایش قرار دهند. آنها عبارت ریاضی «۵۷+۹۲» را در ChatGPT وارد کردند و عدد ۱۴۹ را دریافت نمودند که درست است، اما وقتی از آن پرسیدند «چگونه به این پاسخ رسیدی؟» هوش مصنوعی کتاب درسی استاندارد را نشان داد و محققان سپس صفرها را به عبارت ریاضی اضافه کردند و نتایج را ترکیب کردند که باعث شد ChatGPT به اشتباه بیفتد.
هوش مصنوعی در واقع یک کامپیوتر است و مانند هر ماشین حساب پیشرفته ای به شکل دیجیتالی(۰ و ۱) کار می کند و مجموع عبارت را نشان داده است. بعنوان مثال عبارت فوق را بشکل ۱۱۱۰۰۱ (۵۷) + ۱۰۱۱۱۰۰ (۹۲) = ۱۰۰۱۰۱۰۱ (۱۴۹) محاسبه می کند.
ازاین رو هوش مصنوعی یک کامپیوتر است و اعمال ریاضی را به همین شکل انجام می دهد. محققان وقتی از ChatGPT پرسیدند که چگونه اعمال ریاضی را انجام می دهد، توضیح کوتاهی از تبدیل اعداد به زبان باینری تا حصول نتیجه، مشابه آن چه در بالا توضیح داده شد، داد.
البته همه چیز برای هوش مصنوعی از سال ۱۹۹۴ تابحال بسیار تغییر یافته است، اما هنوز به اندازه ای نرسیده که هوش مصنوعی را قادر به رانندگی و توانایی برابر با انسان کند.
شرکت «آنتروپیک» درحال آزمایش یک مدل هوش مصنوعی به نام کلاد(Claude) است که مانند ChatGPT و سایر چت بات های هوش مصنوعی شبیه به آن چه خیلی از ما روزانه از راه زبان طبیعی با آن ارتباط برقرار می نماییم، است.
آنها دریافتند که «کلاد» اغلب منطقی را برای تطبیق با یک روایت از پیش ساخته به منظور دلجویی یا جلب رضایت شخصی که با او درحال تعامل است، بوجود می آورد. شبیه به روشی که سیاستمداران در مورد موضوعی صحبت می کنند و گویی با کسی موافق هستند، اما در واقع این طور نیست.
این مورد را در رانندگی تصور کنید. در حین رانندگی، ما در هر دقیقه هزاران تصمیم می گیریم که می تواند به معنای واقعی کلمه نه تنها زندگی ما، بلکه زندگی اطرافیانمان را نیز تحت الشعاع قرار دهد. ما از حواس پرتی ها در هنگام رانندگی مطلعیم و می دانیم که حتی چند لحظه بی توجهی می تواند به نتایج وحشتناکی منجر شود.
حالا درنظر بگیرید که چه اتفاقی می افتد اگر هوش مصنوعی یک داده خطرناک را توجیه کند یا نتواند به اندازه کافی سریع تصمیم بگیرد.
نکته اینست که در حالیکه فناوری اطلاع رسانی هوش مصنوعی به کار زیادی برای رسیدن به سطح یک راننده انسانی نیاز دارد، خود مدل یادگیری نیز باید به آن برسد. هوش مصنوعی حال در دهه ۷۰ زندگی خود است، اما فقط می تواند در سطح شناختی یک کودک عمل کند و ما حتی نمی دانیم که چگونه این کار را انجام می دهد.
وسایل نقلیه امروزی دارای ده ها سنسور، صدها متر سیم کشی، سه یا چند کامپیوتر داخلی، اتصال بی سیم و وای-فای، GPS و خیلی از ابزارهای دیگر هستند. هیچ کدام از اینها نمی توانند خودرو را برانند. حتی مدل هایی که دارای فناوری نیمه خودران یا خودران هستند نیز احتیاج به توجه کامل و نظارت انسان دارند.
ما انسان ها یک مزیت متمایز نسبت به هوش مصنوعی داریم و آن اینست که ما با سیستم های حسی بسیار قوی متولد شده ایم که با گذر از هزاران سال فرگشت(تکامل) که ما را در استفاده از آنها بسیار متبحر کرده است، در چارچوب های چندوجهی کار می کنند. ما مانند خیلی از حیوانات در جمع آوری ورودی های گوناگون و عکس العمل بر این اساس برتر هستیم.
با توسعه فناوری های حسی، هوش مصنوعی امکان دارد خویش را بعنوان یک محرک برتر نشان دهد، اما نمی توانیم این را با اطمینان بگوییم، برای اینکه هوش مصنوعی آنطور که ما فکر می نماییم، نمی اندیشد.
هوش مصنوعی در شناخت و یادگیری ورودی چند حسی چندان خوب نیست. این یکی از بزرگترین شاهکارهای طبیعت است، اما تابحال ما نتوانستیم آنرا به ماشین ها منتقل نماییم.
هوش مصنوعی همینطور در تصمیم گیری سریع با داده های کمی که در دست دارد، چندان خویش را ثابت نکرده است. هوش مصنوعی شهودی نیست، در حالیکه ما اغلب به شکل شهودی تصمیم می گیریم. این بخش بزرگی از چیزی است که ما را نه تنها به نوآوری، بلکه برای سازگاری و غلبه بر آن سوق می دهد.
با این وجود، خبر خوب برای طرفداران وسایل نقلیه خودران اینست که چون ما تفکرات هوش مصنوعی را به خوبی درک نمی نماییم، می تواند کارهایی را انجام دهد که انتظارش را نداریم. این فناوری می تواند بصری شود و قادر به مدیریت چندین ورودی به صورت همزمان باشد. به جرات میتوان اظهار داشت که اگر این کار را انجام دهد، احتمالا این کار را در زمان بسیار کوتاه تری نسبت به ما انسان ها انجام دهد.
امیدواریم که حداقل تا آن زمان متوجه شده باشیم که چگونه هوش مصنوعی را راستگو نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب